صدای جیرجیرک

صدای جیر جیرک ها به گوش می رسد
سکوت را نوازش می دهند
و جای خالی آدم های شب نشین را
با نگاهی معصومانه پر می کنند... 

زمزمۀ باد صدای جیرجیرک را محو میکند اما،  

او که دست برنمیدارد از گفتن، از خواندن، از آواز 

 در سکوتی که فقط چشمها میبینند وصدایی نیست، 

جیرجیرک اما میداند 

که روزی خاموش خواهد شد، 

و باز میخواند به امیدی که انسانی درسی بگیرد از بودن